Biliyorsunuz ki her hafta değişik bir konsept renkle birlikte ojelerimizi sürüyoruz. 2 Nisan'da yayınlamış olduğum yazımda, 6. haftamızın konseptinin biraz özel olacağından ve biraz da otizmden, otizmin bizim için ne ifade ettiğinden bahsetmiştim. Okumayanlar varsa buradan tıkk .

Özel bir hafta olduğu için herkesten daha çok destek gördüm. Sınıfımda mavi mavi ojelerimizi süründük, fotoğraflarımızı çektik, aşağılarda göreceksiniz :) Hatta sınıfımdan erkek bir arkadaşımız da destek olmak amaçlı mavi oje sürdürdü yani destek buralara kadar ulaştı :) Bu yüzden çok mutluyum herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum, bence güzel bir hafta oldu. Yazıyı yazmak için biraz geç kaldım ama yoğunluktan dolayı ancak vakit bulabildim. Aslında vaktim vardı ama yazının biraz uzun süreceğini bildiğimden, yazıyı yazmak için kendime özel bir zaman hazırlamak istedim.

Dediğim gibi uzun olacağından bu hafta herkesin tek tek bloğunu, açıklamasını yazamayacağım. Ama fotoğraflara bağlantı ekledim eğer fotoğrafın sahibinin bloğunu, konuyla ilgili yazısını merak ederseniz, fotoğrafın açıklama kısmına tıklamanız yeterli olacaktır. Kullanılan ojeleri ise resim açıklamasına yazıyorum kimler neler kullanmış öğrenelim değil mi ama :)
O halde başlıyoruuz :)

Oceciklerimin Yeri : Flormar 400 + Flormar 423 + Star Gazer 303 + Rival de Loop #03 Blue Lagoon + NYX Turks and Caicos

Öncelikle merhaba. 

Aslında yazıp yazmamak konusunda kararsız kaldım ama bir otizmli ablası olarak yazmasam da olmazdı. 

Bu hafta değişik bir konsept yazısı olacak oje sürme etkinliğimiz için. Umarım sonuna kadar okursunuz.

Bugün 2 Nisan Otizm Farkındalık Günü. 

Birçoğunuz biliyorsunuz belki, ama bilmeyenler için yazayım: 

Otizm bilimsel olarak; "sosyal ve iletişim becerilerinin oluşmasını etkileyen bir gelişim bozukluğu" olarak ifade ediliyor. 

Bizim açımızdan otizm ise: 

 Konuşamadığı her şeyi -acıktığını, susadığını, üşüdüğünü, korktuğunu, sıkıldığını, canı yandığını- iki çift çaresiz ela gözle anlatmaya çalışan bir melek demek. 

Bizim için otizm:  

Ömrü boyunca sadece sizin sevginize ve ilginize muhtaç kalacak olan bir melek demek. 

Benim açımdan otizm ise: 

Hiçbir zaman büyümeyecek olan, hep aynı bebek masumluğunda kalacak olan bir kardeşinin olması demek. 

Benim için otizm: 

Kavga eden iki kardeşe özenip, kardeşiyle kavga bile edebiliyor olmanın kıymetini bilmeyenlere ise kızgın gözlerle bakmak demek.

Bizim için otizmin ne olduğunu daha fazla yazmaya kalksam sanırım sayfalarca yazmam gerekirdi. 

Kardeşim şuan 12 yaşında ama bizim otizm farkındalığımız 10 sene başladı. Ondan önce pek bir bilgimiz yoktu. Otizm teşhisi konulan bireyler genelde ilk belirtilerini 1,5 - 3 yaşları arasında belli ediyor. Eğer geç yakalanırsa şanslı oluyor çünkü o yaşa kadar bir çok şey öğrenme imkanı oluyor. Ama benim kardeşim gibi 1,5 - 2 yaşlarında yakalanmışsa maalesef biraz şanssız oluyor. Henüz yeni yeni konuşmaya başlayan çocuk alt üst oluyor, erken yakalanmanın en büyük şanssızlığı bu. 

İlk belirtileri göz temasını yani iletişimi kesmek oluyor. Ardından -tıpkı benim kardeşim gibi- anne, baba diyen çocuk konuşmamaya, giderek kendi içine kapanmaya başlıyor. Gerisini bizim gözümüzden yazayım: 

Bu belirtilerin ardından, 2 senelik doktor serüvenimiz başladı ve bu 2 sene doktor koşuşturmalarından sonra "otizm" teşhisi konuldu. Sonra, akrabalar tarafından dışlandık daha doğrusu biz kendimizi onlardan uzaklaştırdık. Çünkü onlar bizi anlamıyordu. Otizmi acınacak bir durum olarak görüyorlardı. Bize göre tam tersiydi. Erenimiz yani kardeşim bize bir melek olarak gönderilmişti. 

Ardından kendimizi dışarıdan soyutladık. Çünkü onlar da bizi anlamıyordu. Acıyarak bakan gözlere maruz kalmak, her kafadan bir ses çıkması hiç hoş bir şey değildi. Böylece ev hapsi dönemimiz başladı. Kardeşim bir rehabilitasyon okuluna gitmeye başlayana kadar hiçbir yere gitmedik. 

Okula başladığında hayatımız yavaş yavaş değişmeye başladı. Çünkü orada bizim gibi bir sürü aile vardı. Hepsi bizim neler yaşadığımızı gayet iyi biliyorlardı. En önemlisi de bize acıyan gözlerle bakmıyorlardı. O dönemlerde bize en iyi gelen şey, bizi anlayan birileriyle konuşmak oldu.

Oce Etkinliğimizin 5. haftasona geldik :) Bu haftanın konsepti mordu.

Bakalım kimler hangi mor ojelerini sürmüş: 

1. Oceciklerimin Yeri : Oce Etkinliğimizin 5. hafta konsepti için yaptığım çalışmam sünger yöntemiyle yaptığım bir manikür oldu. İlk kat olarak Pastel - 82 uyguladım. Rengine bayıldığım bir lila ojem, kendileri Güneşim'den hediyedir :) Üzerine süngerle Colleen - 164 uyguladım. ardından tırnak uçlarıma da Golden Rose Nail Art - 123 uyguladım. böyle gradient-geçişli bir görüntü elde ettim. Üzerine topcoat olarak Kalyon-Oje koruyucu uyguladım. Bu manikürün ayrıntıları için buraya tıkk :)